İslam Kütüphanesi

Hüsrev Perviz’e mektup

--------------------------------------------------------------------------------

Allah’ın Sevgilisi, davet için bu dine,
Mektup gönderiyordu çevre meliklerine.

Acem kisrası olan Hüsrev Perviz’e dahi,
Göndermişti Abdullah adlı bir sahabiyi.

Abdullah, veda edip hemen Efendimize,
Götürüp o mektubu, verdi Hüsrev Perviz’e.

Kisra, onu okuyup huzuru kaçtı birden.
Ve mektubu yırtarak, yere attı kibrinden.

Bununla da kalmayıp, çok kudurdu ve azdı.
Yemen valisi olan Taran’a mektup yazdı.

Dedi: (Şöyle duydum ki, biri çıkmış Mekke'de.
Nübüvvet davasında bulunurmuş o yerde.

Ona, iki kimseyi gönder de askerinden,
Bağlayıp getirsinler, huzuruma acilen.)

Taran, Hüsrev Perviz'in bu emri gereğince,
Banub ile Cerces’e görev verdi hemence.

Geldiler o ikisi, Resulün huzuruna.
Dediler ki: (Kisramız emretmiş ki Taran'a,

Gönderip iki kişi, seni tevkif edeler.
Ve acilen Kisra'nın yanına ileteler.

İşte biz, bu görevle şu anda geldik size.
Alıp götüreceğiz, seni Hüsrev Perviz'e.)

Resulullah onlara, gösterip mülayemet,
Banub ile Cerces'i İslam’a etti davet.

Dediler ki: (Biz asla, girmeyiz dininize.
Biz geldik, götürelim seni melikimize.

Aksi halde şehinşah, katleder cümlenizi.
Yahut vatanınızdan ayırır, sürer sizi.)

Onlar bu küstahane sözleri söyler iken,
Titrerdi vücudları, Resulün heybetinden.

Buyurdu ki: (Bu gece, varın siz yerinize.
Yarın birşey yaparız ne icab eder ise.)

Çıkıp, birbirlerine dediler: (Biz ne olduk?
Yanında biraz daha dursaydık, mahvolurduk.

Biz hiçbir hükümdarda görmedik böyle heybet.
Demek bu, ahir zaman peygamberidir elbet.)

Ertesi gün, gelince Resulün huzuruna,
O Server buyurdu ki: (Söyleyin ki Taran'a,

Dün, oğlu tarafından Hüsrev katl olunmuştur.
Oğlu, onun tahtına şah olup oturmuştur.)

Onlar dönüp, Taran'a verdiler bunu haber.
Dediler ki: (O şahıs, herhalde bir Peygamber.)

Taran dedi: (Var mıydı muhafızı, bekçisi?)
Dediler: (Hayır, yoktu bunların hiç birisi.)

Taran dedi: (Öyleyse, o, hakiki Nebidir.
İnandım ki, Hüdâ'nın en son Peygamberidir.)

Kisra’nın oğlundan da, mektup geldi o zaman,
Diyordu ki: (Kisra'yı, katleyledim ey Taran!

Sebepsiz zulmederdi zira o, milletine.
Halkı bulaştırırdı tefrika illetine.

Sana emrim şudur ki, bana biat edesin.
Hicaz'daki Nebiye, taarruz etmeyesin.)

Kisra'nın mektubunu okuyunca bu Taran,
Şehadeti getirip, imana geldi o an.

Ondan ilham alarak, cümle ehalisi de,
İslam’ı kabul edip, iman etti hepsi de.